Makrama to znana już od starożytności sztuka wiązania sznurków za pomocą samych dłoni, bez użycia igieł, drutów lub szydełka. Technika wiązania sznurków przedostała się do Europy  ze starożytnej Asyrii i Babilonii. Samo słowo makrama pochodzi z języka arabskiego, w którym oznacza frędzle, wiązaną lub inną ozdobę wykonaną sposobem wiązania. Technika makramy opiera się na stosowaniu dwóch podstawowych rodzajów węzłów, które następnie łączy się w różnych kolejnościach i konfiguracjach. W ten sposób powstają rozmaite wzory. Dwa podstawowe węzły używane w makramie to: węzeł płaski i węzeł żebrowy. Do wyrobu przedmiotów za pomocą techniki makramy używa się sznurków skręcanych wykonanych z bawełny, poliestru lub juty. (Źródło: Wikipedia). Makramę stosuje się do stylizacji strojów, pomieszczeń, ozdób świątecznych.

17 lutego 2025 uczennice ze Szkolnego Koła Wolontariatu miały okazję zapoznać się z technikami wyplatania makramy pod czujnym okiem Pani Agnieszki Szul-Raś. Pani Agnieszka zaprezentowała nam wiele ciekawych pomysłów na stworzenie dekoracji i oryginalnych ozdób ze sznurka. Pokazała i nauczyła nas podstawnych węzłów, które dały początek małym próbom rękodzieła.

Autor i foto: Magdalena Pietrasz